Reisverslag Zuid-Afrika

Welkom in het land van Nelson Mandela. De man waarop iedere Zuid-Afrikaan naar opkijkt, en zeker de zwarte bevolking.

Deze reis heb ik gedaan met Best tours. We hebben 1 week in het Noorden gezeten: Johannesburg, Pretoria, Mpumalanga, Kruger park, Swaziland, de reusachtige Drakensbergen aan de grens met Swaziland. We hebben een binnenlandse vlucht gedaan naar het Zuiden. Hier zijn we in de tweede reisweek met de bus van Port St Elizabeth, via Knysna, Mosselbaai in Kaapstad aangekomen.

Deze reis heb ik gedaan tijdens de zomer bij ons. In Zuid-Afrika is het dan winter. Bij aankomst in Johannesburg was het ’s avonds toch nog 17 graden. Op sommige plaatsen (vooral in het Noorden) was het tamelijk warm en hadden we overdag temperaturen van 25 graden. In Kaapstad hadden we een Zuid-Afrikaanse tegengekomen die ons vertelde dat het voor haar koud was bij 18 graden.

In de nieuwe vlag van Zuid-Afrika (na het afschaffen van de apartheid) staan alle kleuren voor elementen die aanwezig zijn in Zuid-Afrika. Wit staat voor de blanke bevolking, zwart voor de zwarte bevolking, rood voor het bloed die er was tijdens de oorlogen in Zuid-Afrika, blauw voor de Atlantische en Indische oceaan die in Zuid-Afrika bijeenkomen, groen voor de prachtige natuur en geel voor het goud die te vinden is in Zuid-Afrika. In de vlag kan je een figuur van een pijl herkennen. Dit wil zeggen dat men in Zuid-Afrika vooruit wil en verder wil groeien tot een sterke natie.

In de buitenwijken zie je nog veel krotwoningen. Nelson Mandela heeft als president in Zuid-Afrika veel projecten opgezet om de woontoestand van de arme Zuid-Afrikanen te verbeteren.

In Pretoria hebben we naast het Kruger museum, ook een blik geworpen op het parlementsgebouw. In Johannesburg zijn we gaan kijken naar het Voortrekkers Monument. Johannesburg is een grootstad geworden door het goud dat men vond in de nabije omgeving. Zo hebben we een bezoek gebracht aan het oude goudmijn dorp Pelgrim’s rest met hun museum over de geschiedenis van dit dorp. Hier kan je allerlei souveniertjes kopen. Vooral in trek zijn de kleine beeldwerken van de Afrikaanse dieren uit de wildparken. Ook heb ik hier een reuzegiraf in hout gezien van bijna 3 meter hoog.

Het leven verloopt niet op een zo hoog tempo zoals bij ons in Europa. Met vier waren ze bezig straatwerken uit te voeren in Pretoria. Terwijl er drie op zaten te kijken en de andere zich moest forceren om met zijn schop de aarde te verplaatsen. Dit deed me denken aan de reportage die Jan van Rompay eens maakte over straatwerkers in Tienen. Deze Zuid-Afrikanen zullen waarschijnlijk denken, als we het vandaag niet doen zal het wel voor morgen zijn.

Ook de natuur is in Zuid-Afrika prachtig, vooral de streek van Mpumalanga en de tuinroute in Knysna. Daar hebben we een bezoek gebracht aan de Luck Potholes nabij de “Blyde” Rivier, de verschillende watervallen, het berglandschap met 3 bergtoppen in de vorm van 3 hutten.
Langs de weg zag je veel branden. Dit zijn bewust aangestoken en gecontroleerde branden: Dit deed men om te voorkomen dat als bv iemand een brandende sigaret zou wegwerpen dat niet de volledige fauna en flora zou vernietigd worden. Alhoewel heb ik geen mensen gezien bij deze branden.
Door gewoon naar de bomen te kijken had ik het gevoel dat alle seizoenen hier aanwezig waren: Ik zag bomen zonder bladeren (winter gevoel), ik zag bomen in volle bloei staan (lente gevoel), ik zag bomen met groene bladen (zomer gevoel) en ik zag bomen met bruine afgestorven bladeren (herfst gevoel): en dit allemaal in de winter in Zuid-Afrika.
In Knysna beukt de zee enorm in op de rotswanden langs de kustlijn. Dit zorgt voor prachtige uitzichten langs de kustlijn. Hier zijn al veel schepen gezonken door de hevige stroming van de zee. In Knysna zag je ook veel bloemen in volle bloei. Van daaruit hebben we een indrukwekkende treinrit gemaakt met de Outeniqua Choo-Tjoe trein langs berglandschappen, meren en over een baai.

De taal van de Zuid-Afrikaan komt soms voor ons grappig over, omdat we het een beetje verstaan. Zo brengen ze veel twee woorden samen: bv een “Baai-broekie” herken je het woord baai en het woord broek. Wat kan je doen in een baai? Inderdaad zwemmen. Dus Baai-broekie is dus een zwembroek. Dus nu kan je ook weten wat een “Amper-broekie” is. De Zuid-Afrikaan maakt zich geen zorgen: “Ge moe nie worry nie”. Je ziet de Afrikanen veel meer lachen dan wij Europeanen.

Ook zijn we op bezoek geweest bij verschillende Zuid-Afrikaanse stammen. De meest gekende zijn de Zoeloe's: We zijn naar een Zoeloedorp geweest en hebben kennis kunnen maken met hun tradities en gebruiken. Om in het Zoeloe dorp binnen te mogen komen moet men toestemming vragen aan de bewaker van het dorp. Binnen in hun hut was er een klein bankje. Dit gebruikte men niet om op te zitten maar vooral werd het gebruikt als hoofdkussen. Geef mij toch maar een zacht kussen om op te slapen. Men kon ook het verschil zien tussen een Zoeloe vrouw die nog single is en een vrouw die reeds gehuwd is. Een vrouw die single is zijn haar borsten zichtbaar. Dit om de aandacht van de Zoeloemannen te trekken. De gehuwde Zoeloe vrouw heeft kleren aan van beneden tot boven. Verder kon je de medicijnman of tovenaar in het dorp bezig zien met het brouwen van wonder drankjes. Ik kon er ook de smid aan het werk zien, het vervaardigen van speren en schilden, potten en pannen. De Zoeloe mannen gaan jagen in groep. Zeer mooi zijn de traditionele Zoeloe dansen die men voor ons uitvoerde.
Een andere Zuid-Afrikaanse stam was de Shangana. Hier konden we ook een voorstelling zien die de geschiedenis vertelde van de Shangana stam. Ook hier werden er dansen voor ons uitgevoerd. Verder werden we uitgenodigd om in hun hut een avondmaal mee te eten. Het eten bij Shangana viel reuze mee. Het was zekere eetbaar.

In Europa heerst het nationalisme en is er rassenhaat (kijk maar bij verkiezingen naar extreem rechtse partijen). In Zuid-Afrika gebeurde na het afschaffen van de apartheid het omgekeerde: De verschillende blanke en zwarte bevolkingsgroepen binnen Zuid-Afrika zijn naar elkaar aan het toegroeien. Men is daar trots om een Zuid-Afrikaan te zijn. De Zuid-Afrikanen staan vooral achter hun nationaal rugby team, de “springbokken”. Ik had een jasje ter plaatse gekocht met het logo van de “springbokken” op. Op dat moment wist ik nog niet goed dat dit het logo was van hun nationaal rugby team. Ik kwam mensen tegen en voor ik iets kon vragen wezen ze al direct naar het logo van hun “springbokken”. Ik was als een held voor hun door als buitenlander hun team te steunen. De Zuid-Afrikanen waren in de wolken als ze mij zagen met dit jasje aan. Blijkbaar was er ook de volgende dag een interland rugby tussen Australie en Zuid-Afrika, die van levensbelang was voor hun. En inderdaad de volgende dag zag je dat pubs vol zaten voor deze rugby match.

Het was vroeg opstaan voor de Safiri in het Kruger Park. Voor zonsopgang zaten we klaar in de jeeps met verrekijker en fototoestel om het park te gaan verkennen en op zoek te gaan naar de big 5. (De olifant, de neushoorn, de buffel, de leeuw en het luipaard) Enkel het luipaard hebben we niet gevonden in het Kruger park. Verder hebben we ook een safari tocht gedaan in het HluHluwepark. Dit park is heuvelachtig in vergelijking met het Krugerpark. Vanuit de jeeps kon je het wild observeren.

Ook hebben we verschillende boottochten gedaan op zoek naar walvissen en naar zeeleeuwen. Tijdens de winter komen de walvissen van antartica naar de kusten van Zuid-Afrika. Zo heb ik driftig parende walvissen aan het werk gezien. Het bedrijven van de liefde ging er heftig aan toe, het water spatte omhoog. Ook hebben we Pinguins kunnen bewonderen op Zuid-Afrikaanse stranden.

Een van deze grotten die we bezocht hebben waren de Cango kalksteengrotten vol water, met prachtig verwrongen zuilen, stalagmieten, stalactieten en gangen die verschillende kanten opgaan. Hier werden regelmatig in deze ondergrondse grot optredens gehouden.

Verder hebben we Zuid-Afrika ook verlaten en door Swaziland getrokken. Dit land is volledig omgesloten in Zuid-Afrika. Overal waren er borden met waarschuwingen over het gevaar van AIDS. In Swaziland is bijna 1 op 3 besmet met het aidsvirus, In Zuid-Afrika is dit 1 op 5. De koning van Swaziland, die tamelijk geliefd was door de bevolking gaf het slechte voorbeeld door verschillende vrouwen te hebben.

In Oudtshoorn hebben dan naar een struisvogel boerderij geweest. De bus kwam in het verkeer vast te zitten omdat er een groep struisvogels zich op de weg bevonden. In deze boerderij hebben we kunnen genieten van een show met struisvogels. En hebben we een struisvogel race gezien. Na de vertoningen hebben we dan een lekker stukje struisvogel vlees kunnen eten. Mmm lekker.

We zijn op bezoek geweest naar wijnhandelaar geweest waar we hebben kunnen proeven van de lekkere Zuid-Afrikaanse wijnen en een rondleiding in de zaak gekregen met uitleg hoe ze de wijnen maken. In deze streek en voornamelijk in het stadje Swellendam, kon je de huizen zien in typische Kaap-Hollandse stijl.

Het meest zuidelijke punt in Zuid-Afrika kan je vinden aan Kaap de goede hoop. Hier is het ook mooi: De Indische en de Atlantische oceaan komen elkaar hier tegen. Hier hebben we een prachtige wandeling gemaakt. Hier leven er veel aapjes. Deze kunnen soms toeristen aanvallen als ze aan het eten zijn. Als ze in je buurt zijn mag je zeker niet eten of drinken. Laat zeker je tas niet achter want deze aapjes nemen gegarandeerd je tas mee op zoek naar voedsel, zoals dit gebeurde in onze groep. Het eten en drinken nemen ze eruit en de tas gooien ze weg.

Ons eindpunt van de rondreis was in Kaapstad. In mijn hotel had ik uitzicht op de tafelberg. Tijdens mijn verblijf in Kaapstad was het niet mogelijk wegens onderhoudswerken om met de kabellift naar boven te gaan. Op sommige plaatsen in Kaapstad zag je kleurrijke huizen. Hier kan je ook het standbeeld vinden van Jan Van Riebeeck. Een Hollander die in de 16e eeuw daar voet aan grond gezet heeft en hier is een prachtige en kleurrijke stad uit verrezen.
De vele grote winkelcentra, restaurants, bars zoals de Quay Four kan je vinden in Waterfront. We hebben ook hier naar een Belgisch restaurant geweest. Weer eens friet met biefstuk eten. Hier is het veilig voor toeristen. In deze haven kan je verschillende muziekgroepjes zien zingen en dansen. In waterfront is er altijd leven de klok rond.

Het is vooral aan te raden om na het vallen van de duisternis, om niet over straat te lopen en vooral de taxi's te nemen. Na het vallen van de duisternis komen de meeste overvallen voor.

Voor mij persoonlijk blijven ook twee medereizigers bij. Dit waren twee stoere stevige binken, die tamelijk stil waren en ze waren twee broers. Elke dag en elke avond verschenen ze beiden met dezelfde T-shirt aan met als thema het promoten van bier. Ze hadden altijd een andere T-shirt over bier aan, zowel ’s morgens als ’s avonds. Ze kregen van ons de bijnaam: de “bierdrinkers” zijn daar weer. Het waren toffe mensen en opmerkelijke figuren.

Het is een leuke reis geweest en zeker een aanrader als je de natuur wil bewonderen en op safari gaan. Dank aan de reisbegeleidster, verschillende Zuid-Afrikaanse gidsen, medereizigers en de buschauffeurs om mee bij te dragen aan het welslagen van deze leuke reis. Hopelijk zet dit reisverslag andere mensen aan om ook eens Zuid-Afrika te gaan verkennen.